rp

Dünyaya gelen herkesin hayata toz pembe gözünü açıp, yüreğinde kötülük beslemeden doğduğuna inanılır. Öyle ki, muggle dünyasında bile korktukları kötülüğün anası bir zamanlar en saf varlıktı. Onları kötülüğe sevkeden şey yine sevgi değil miydi? Ya kendilerini, ya onları geçmişlerine bağlayan önemsiz bir eşyayı, ya bir kadını, ya da Tanrı'larını çok sevdiklerinden toplumca kabul edilmeyecek işlere başvurmuş, sonunda 'kötü' damgasını yemişlerdi. Suçları yine iyi saydıkları bir duyguydu halbuki. İnsan olmakla özdeşleştirdikleri en önemli şeydi.

Peki ya tüm duygulardan mahrum bırakılan bir çocuğun ne yapa